خبرگزاری مهر - گروه سیاسی: دیپلماسی و سیاست خارجی کشورها در حال حاضر به عنوان یک عامل تعیین کننده در نظام بین الملل تحت تأثیر و تعامل شگرف در عرصه ارتباطات قرار گرفته است؛ چنانچه "دیپلماسی رسانه ای" به عنوان یکی از شاخه های اصلی فعالیتهای دستگاه دیپلماسی و سیاست خارجی پدیدار شده است و بخش قابل توجهی از دیپلماسی عمومی کشورها به ویژه قدرتمند جهانی را به خود اختصاص داده است.
به طور کلی دیپلماسی رسانه ای از رسانه ها در جهت ارتقای سیاست خارجی کشورها استفاده می کند و رسانه به مثابه ابزاری در دیپلماسی تلقی می شود که با استفاده از این ابزار، دیپلمات ها و سیاستگذاران می توانند نیات و مقاصد خود رابه عنوان دیپلماسی، مورد محک و در معرض چالشهای دیپلماتیک قرار دهند.بر اساس این تحلیلها، رسانه ها بر دیپلماسی و سیاست خارجی کشورها تأثیر گذار بوده و دیپلماسی رسانه ای نیز عمدتا در راستای سیاست خارجی، منافع ملی کشورها و تأثیرگذاری بیشتر بر افکار عمومی و تغییر و تحولات عمل می نماید. در حالی که گروهی دیگر اعتقادی به تأثیرگذاری رسانه ها بر تصمیمگیری سیاست خارجی ندارند و اینگونه تحلیل می نمایند که شواهد متقن در مورد تأثیرگذاری رسانه های جمعی بر تصمیمگیریهای سیاست خارجی وجود ندارد و تصمیمگیرندگان به ندرت تصمیمهای خود را به خاطر رسانه ها تغییر می دهند.
مقالات این کتاب عبارتند از: "دیپلماسی رسانه ای" نوشته رها خرازی آذر؛ "تله دیپلماسی یا دیپلماسی عمومی و موضوع فعالیتهای هسته ای ایران" نوشته رحمان قهرمانپور؛ "دیپلماسی رسانه ای: تحلیل رابطه رسانه و سیاست در نظریه های مختلف" نوشته محمد سلطانی فر؛ "تحلیل گفتمان دیپلماسی رسانه ای فیلم 300" نوشته رها خرازی آذر؛ "شناسایی عوامل مؤثر در آسیب شناسی دیپلماسی رسانه ای کشور" نوشته حسن بشیر؛ "رویکرد پسامدرنیسم به دیپلماسی رسانه ای" نوشته رها خرازی آذر؛ "دیپلماسی رسانه ای در عصر جهان وطنی" نوشته وحید غروی؛ "دیپلماسی رسانه ای؛ تصویر یا واقعیت" نوشته محمدرضا تاجیک؛ "معضلات سخت افزاری و نرم افزاری دیپلماسی رسانه ای" نوشته محمد علی میناوند؛ "دیپلماسی رسانه ای به مثابه ابزار سیاست خارجی" نوشته مهرداد نوابخش.
نظر شما